Τέσσερα είναι τα συστατικά που χρειάζονται για να πετύχει η συνταγή της ευτυχίας. Αλλά ούτε είναι εύκολο να τα βρείτε, ούτε να τα κρατήσετε δεμένα και τα τέσσερα μαζί...
Η ευτυχία μπορεί είναι πολλά πράγματα. Μπορεί να είναι στιγμιαία και προσωπική. Σαν το πέρασμα για λίγα δευτερόλεπτα από ένα απίστευτο τοπίο, μια ηλιόλουστη μέρα που ταξιδεύετε με το αυτοκίνητο. Μπορεί να είναι προσωρινή και απλόχερη. Σαν ένα υπέροχο γκολ του Λιονέλ Μέσι που θα κάνει όχι μόνο τον ίδιο, αλλά και όλους τους φίλους της Μπαρτσελόνα να χαμογελάσουν για λίγο. Μπορεί να είναι το αποτέλεσμα μιας ολόκληρης ζωής. Σαν εκείνους τους αγέρωχους παππούδες που έζησαν Κατοχή, Εμφύλιο και τόσες κακουχίες, αλλά τίποτε δεν μπόρεσε να τούς στερήσει την λάμψη από το βλέμμα. Ό,τι και να είναι η ευτυχία, όπως και να ορίζει ο καθένας την δική του ευτυχισμένη στιγμή ή αιωνιότητα, το μόνο σίγουρο είναι ότι χρειάζεται τέσσερα συστατικά για να κρατήσει καιρό και να απλώσει τα ευεργετικά της αποτελέσματα πάνω μας:
- Το αίσθημα της ασφάλειας
Η ασφάλειά μας διακυβεύεται παντού και συνεχώς. Υπάρχουν επικίνδυνοι δρόμοι, επικίνδυνες σχέσεις, επικίνδυνες επενδύσεις. Όσο ζούμε, δηλαδή, κάποιος κίνδυνος παραμονεύει στη γωνία. Όσο περισσότερο καταφέρνουμε να εξαλείψουμε τους κινδύνους αυτούς, τόσο πιο ασφαλείς νιώθουμε.
- Το αίσθημα του κορεσμού
Δεν εννοούμε τον κορεσμό με την αρνητική χροιά που η έννοια έχει αποκτήσει με τα χρόνια, αλλά με την πραγματική του: κορεσμένος είναι ο χορτασμένος. Όταν νιώθετε πως είστε γεμάτοι με αυτά που επιθυμείτε, τότε βρίσκεστε ένα βήμα πιο κοντά στην ευτυχία. Κι επειδή το πόσα και τι επιθυμείτε το ορίζετε εσείς οι ίδιοι, το μεγαλύτερο εμπόδιο στο να "χορτάσετε" είναι οι δικοί σας πόθοι και φιλοδοξίες. Προς Θεού, κανείς δεν λέει να μένουμε στάσιμοι και να μην επιδιώκουμε συνεχώς νέα πράγματα, αλλά καλό είναι να κάτσουμε όλοι κάποια στιγμή και να σκεφθούμε πόσα από αυτά που νομίζουμε ότι επιθυμούμε, τα επιθυμούμε πραγματικά.
- Η "άλλη" προοπτική
Όχι η προοπτική για το μέλλον -αυτή ανήκει στην προηγούμενη ενότητα. Αλλά η άλλη προοπτική από την οποία πρέπει να βλέπουμε την ζωή μας. Η αποστασιοποιημένη. Πόσοι από εμάς μπορούμε να πούμε ότι στον σημερινό, φρενήρη ρυθμό της ζωής μας, καταφέρνουμε να βρούμε τον λίγο χρόνο που χρειάζεται για να κάνουμε ένα βήμα πίσω και να δούμε τον εαυτό μας από μακριά, από μια άλλη προοπτική; Να καταλάβουμε αν αυτό που είμαστε, αν αυτά που κάνουμε είναι καλά ή κακά; Αν δούμε τον εαυτό μας από μια άλλη προοπτική και αυτό που βλέπουμε είναι θετικό, τότε βρισκόμαστε λίγο πιο κοντά στην ευτυχία.
- Το ήσυχο καταφύγιο
Δεν εννοούμε κάποιο εξοχικό σπίτι δίπλα στην θάλασσα. Εννοούμε οποιοδήποτε μέρος μπορούμε να βρεθούμε εντελώς μόνοι και εντελώς ήρεμοι με τον εαυτό μας και να πιάσουμε τα τρία προηγούμενα συστατικά, να τα βάλουμε κάτω και να τα αξιολογήσουμε σωστά. Το ήσυχο καταφύγιό μας μπορεί να είναι όντως το εξοχικό δίπλα στη θάλασσα, μπορεί να είναι η μιάμιση ώρα με το αυτοκίνητο που θα κάνουμε για να φθάσουμε εκεί, μπορεί να είναι η μιάμιση ώρα πάνω στο στρώμα, παρασυρμένοι από το ρεύμα ενάμισι μίλι από την ακτή με τα μάτια κλειστά και το κεφάλι γεμάτο σκέψεις.
Αν όντως για σας είναι το τελευταίο, τουλάχιστον φροντίστε να είναι καλή η μέρα και να έχετε δυνατά πόδια, γιατί αν ξαφνικά σηκώσει κύμα, τότε ξαναγυρίζουμε στο πρώτο συστατικό, αυτό της ασφάλειας, που μάλλον θα αρχίσετε να φοβάστε μην το χάσετε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου